Ciğerlerimi patlatana kadar koştuğum yolum
Bir kenarında oturmuş dinleniyorum
Sırtımı dayadığım yer uçurum
Ve burada yok ne hava ne solunum...

Tıpkı Camus'nün dediği gibi; Önümden gitme seni izleyemeyebilirim arkamdan da gelme yol gösteremeyebilirim; yanımda yürü ve yalnızca dostum kal.