Diyârbekir şairler silsilesinin önemli simalarından biri olan Nigâhî on sekizinci yüzyılın son çeyreği ile on dokuzuncu yüzyılın ikinci yarısına kadar yaşamıştır. Hayatı ve şahsiyetiyle ilgili yeterli malumat bulunmayan şairin seksen yıl yaşadığı ve H. 1277 (M. 1860-61)'de vefât ettiği bilinmektedir. Düzenli bir eğitim alıp almadığı da müphem olan şair tasavvufî mensubiyeti ve yaşadığı şehir kastedilerek Nigâhî Baba Diyârbekirli Nigâhî Nigâhî-i Âmidî adlarıyla anılmıştır. Hafızasında eski şâirlere ait çok sayıda şiir bulunan ve tabiî bir şairlik yeteneği olan şairin mevcut şiirleri içerisinde kıymetli parçalar dikkat çeker.
Bu eser Alî Emîrî Efendi tarafından tedvin edilen Nigâhî'ye ait şiirleri ihtiva etmektedir. Diyarbakır Yazma Eser Kütüphanesi'nde bulunan bir Mecmûa-i Eş'âr'daki örnekler de dîvândaki şiirleriyle mukayese edilmiştir. Dîvân metninden önce Nigâhî'nin hayatı ve edebî kişiliğine temas edilmiş şairin Diyârbekir edebî muhiti içerisindeki yeri tespit edilmeye çalışılmıştır. Bu neşirle dervîş-meşrep hayatı hikmetli ve coşkulu şiirleriyle edebiyat meclislerinin vazgeçilmez şahsiyetlerinden biri olan Nigâhî'nin günümüz okuruna tanıtılması hedeflenmekte ve Dîvân'ın Diyârbekir kültürüne ve saha araştırmalarına katkı sunması temenni edilmektedir.