"Hayatımın en özgür günleriydi çünkü çok mutluydum. Biliyorum beni sevmeyeceksiniz bu kadar mutluluk budalası olduğum için. 'Hayatımın en mutlu günleriydi çünkü çok özgürdüm' gibi kahramanca fakat samimiyetsiz bir cümleyle kendimi ifade edebilirdim ama gerçek bu değildi. Tamamen ona bağımlıydım ve onun ilgisi beni mutlu ediyordu. Açıkçası özgür olmak umurumda bile değildi çünkü mutluluk neden var olduğumu ve var oluşumun amacının ne olduğunu anlamam için bana yardımcı oluyordu."

Bu kitap yazarının "mutluluğu arama hakkı"nı öykülerinde kullanma çabasının ibretlik bir vesikası. Okur bu çabanın neresinde? Bu sorunun cevabı okurun arayışının bir parçası olsa gerek.