İlk örneklerini Orhun Abideleri'nde gördüğümüz pend-nâme (öğüt kitabı) türü Türk edebiyatında oldukça eskidir. Tameşvarlı Elhâc İbrâhim Naîmüddin'in Pendnâme'si (Mu'ammâ'd-dîn) XVIII. Yüzyılında yazılmış bir eserdir. XVIII.yüzyıla gelindiğinde pendnâme yazmak çoktan bir gelenek haline gelmiştir. Elhâc İbrahim Nâîmüddîn'in Pend-nâme'si de (Mu'ammâ-yı Na'îmü'd-din) bu geleneğin bir devamıdır.