kim kendi gözlerinden kaçar
ve nereye kadar

soyulmuş bir nar
gibi serilirken kent
ayaklarının altına
altın pencereleri ve kuleleriyle

kendinle konuşuyorsun
dinlemiyorsun ama
kuyruğunu yiyen bir yılana
benziyor hikâyen

kim benzetebilir bir göçmeni kendine
ve neden