Bu kitapta ironik dili daha da yoğunlaşıyor
Mustafa Ergin Kılıç'ın. O yüzden sonsuza kaçan çorap gibi görüyor hayatı kendini ise; bir ağacın bir gün budanacağını bilen dalı gibi. Yine de sevgilisiyle hesaplaşmaları ayakta tutuyor onu...