Bir vardı hiç yoktu... Sonu başı belirsiz yaşamdakimsesiz kaldığım bir şehirdeyim. Simsiyah gecenin rengibense rengarenk hayaller kurmaktayım. Korkularıma inat çığlıklar atıyorum kendi kulağımasessizlikten kaçıyorum. Sonra Masallar okuyorum aynadaki suretime. Yoluma uzunca serüvenler kattıkçakahramanlar alıyorum yanıma. Teker teker dillendiriyorum hepsini. Geceliğime değilgeleceğime gel diyorum. Yüzsüzce yüzleşiyorum hepsiyle. Ve yine kendime kalıyorum En ücrada sessizliğe ve sensizliğe kahkahalar savuruyorum bilinçsizce haykırıyorum yine bana hediye ettiğin cümleni umutsuzca'Huzurun adı mutlulukmutluluğun adı hep sen...'