Benim vebalı bir hasta gibi terk ettiğim senin ise hep kalmak istediğin dünyada bir yerden yazıyorum sana ey çocuk. Ütopyaların sayıca çok olduğu hayallerimden en vazgeçilmez olanı seriyorum topuklu ayaklarının altına ve ben yere batasıca kalbimi alıp gidiyorum çok uzaklara şimdi senin olsun benden geriye ne varsa olsun ki bilesin AMENNA demenin hakkaniyetini aşkta.


Oysa bir gücüm olsa ve alabilsem zamanı en başa sen çıkagelsen evimize ben ağırlasam seni başköşede hadsizliğim bir kat daha artsa ve sarılsak sımsıkı birbirimize. Özlemlerim var dile gelmeyen her duanın içinde sen Kâbe'de ben Mekke' de sığmıyoruz sanki Hacerü'l esved'e mahzundur yokluğunda gelen tüm bayramlar hanemize günler üçer beşer atsa da takvimde miladidir artık zaman ben de kim nerden sayarsa saysın umurumda mı sanırsın tüm yollar sana çıkıyor sevdam farkında mısın?