Bayan Polly hiç aceleci değildi. Fakat o haziran sabahı telaşla mutfağa girdi:
-Nancy!..diye seslendi.
Nancy daha iki aydır Bayan Polly'nin hizmetindeydi ama onun huyunu iyice öğrenmişti. Yıkadığı bulaşığı bırakarak hayretle:
-Efendim!.. Dedi.
O kadar şaşırmıştı ki kenarda duran bir kabı düşürdüğünü ancak yerden onun sesini duyunca fark edebildi. Eğilip alırken işiteceği azarı düşünüyordu. Zaten şimdiye kadar hanımını hiç memnun edememişti. Ne yapsa Bayan Polly mutlaka bir kusur buluyordu. Eğer birden bire dul kalan hasta bir annesiyle kendinden küçük kardeşi olmasa bu işte bir dakika kalmayacaktı. (kitaptan alıntı)