Bilmez miyim anlatılsa izah edilemez o sızı. Yine de sen kırk gün iste kendi adınabenim adıma herkes adına. Sizleri bilmem ben bu dileklerle salonun ortasında kahvemi yudumlarken şu ufkun gizeminde dolaşıp durdum. Çözemedim. Kendi içimdeki pencereyi açarak oradan bakmaya başladım. Aradığım dostça bakışlardı. Aradığım hafifçe bir gülüş ve alkışlardı.