Oyunun çocukların hayatında önemli bir yer kapladığı çok öncelerden biliniyordu. 18. Yüzyılın başında Rousseau (1762/1830) çocukları öğrenmek için ve onları anlamak için oyunun gözlenmesinin önemi hakkında yazmıştır. Emile'de (1762/1830) çocukların eğitimi ve öğretimi konusundaki fikirlerini belirtmiş ve onların küçük yetişkinler olmadığını gözlemlemiştir.
230 yıl sonra bizim hala çocukların bu kavramıyla uğraşmamız ilginç bir noktadır. Oyun ve çocukların oyunları hakkında Rousseau yorumları oyununun terepatik kullanımından daha ziyade eğitimin amaçlarıyla daha çok uyum gösterir. Onun yazıları çocukların dünyasını anlamada duygusal bir yaklaşım göstermiştir. "Çocukluğa derin bir saygı göster ve onu iyi veya kötü bir şekilde yargılamak için acele etme... Hayatın gidişatına müdahale etmeden ne olacağını bekle... Çocukluk sebeplerin uykusudur." (Rousseau1762/1830 sayfa 71)