şafağa kadar bekleyeceğim
 bir sorunun ardında düşerek
 neden çağın dışında  durur
 hastane duvarlarının boyası
 bir haftadır bu soruyu çoğaltarak
 pansuman yapıyorum zihnime
 tentürdiyot sakinleştirici ve
 bilmediğim  bir teşhis yazıyorlar reçeteme
 bir tay oluyorum kendi bozkırımda koşuyorum
 gökyüzü açılsın dağılsın kara bulutlar
kalksın kara dallarından kara kuşlar

İçimizi daha da içle birleştiren ağır bir yazgıyla... Ölümden arta kalan yaşamın büyük soğuğuyla konuşuyor Akça "bir dal gücenip kırıldı buna çok sonra"