Hanif Kureishi çağdaş kalıplara oturttuğu öykülerinde sevgisiz yitik ve boşlukta kalmış bir kuşağı anlatıyor. 60'lı 70'li yıllarda büyüyen 80'li yıllarda ayaklarının altındaki zemin kayan 90'lı yıllara kırık hayallerle giren 'pop çağının çocukları' bu öykülerin kahramanları. Melankoliye yatkın duyarlı yapılarına karşın acımasızlığa hazırlıklı olan yeni ve daha iyi bir yaşama başlayabilmek uğruna eski yaşamlarına gözlerini kırpmadan veda edebilen bir kuşak olarak tanıtıyor. Hanif Kureishi kahramanlarını. Duygusallıktan uzaklaşan bireysel yalnızlığa gömülen iletişimsizliğin kurbanı olan ve uyuşturucunun günlük yaşamın bir parçası olduğu bir toplumda bir kez daha keskin gözlem gücüyle modern ruh hallerinin bilinçli bir tanığı olduğunu kanıtlıyor.