2017 yılı Türk sinemasının ilk kurmaca filmlerinin yüzüncü yıldönümüdür. 1917'de Sedat Simavi'nin yönettiği 
Casus  ve  Pençe  gibi  dramatik  filmler  Bican  Efendi  gibi  komediler  Osmanlı  yazarlarınca  yerli  veya  milli 
sinemacılığın başlangıcı sayılmıştır.

İ.  Arda Odabaşı bir sinema arkeolojisi görüntüsü veren bu kitabında Türk sinemasının ilk kurmaca filmlerini 
bu filmlerin üretim ve gösterim süreçlerini mercek altına alıyor. Bir yandan geleneksel sinema tarihi anlatılarını 
ve  yerleşik  kalıpları  sorgularken  öte  yandan  bu  süreç  hakkındaki  yanlışları  birincil  kaynaklara  dayanarak 
düzeltiyor. Sinemanın daha Osmanlı döneminde sıradan insanın kitle eğlencesi haline geldiğini 1917 -1918'de 
kayda değer büyüklükte bir seyirci kitlesi bulunduğunu belgeliyor. I. Dünya Savaşı'nın Türkiye'de sinema için 
bir dönüm noktası sayılabileceğini ortaya koyuyor.

İlk müstehcen film konusunun sinemacılığın gelişiminde İttihat ve Terakki Cemiyeti'nin rolünün Ayastefanos 
filminin  Türk  sinemasındaki  gerçek  yerinin  tartışıldığı  bu  eser  Osmanlı  dönemi  İstanbul'undaki  sinema 
hayatını  zengin  bir  kaynakçaya  yaslanarak  resmediyor.  Türk  sinemasında  yerli  üretime  I.  Dünya  Savaşı 
sırasında  geçilmesinin  bir  tesadüf  olmadığının  altını  çizerken;  Osmanlıların  gerçek  dünyaları  yıkılırken 
kurmaca dünyalarını inşa etmeye koyuluşlarının öyküsünü anlatıyor.