Gel ey bahar zamanı dinlendiren uykunun mayasısın Gönlümün sevdiği acı dolu kalbimin kederisin...

Bahar zamanı bu yaşlı dünyanın gençlik devri döneminin sabahıdır. Bahar gelince toprağın her yeri baştan başa taptaze olur "Yuhyi'l-ardu ba'de mevtihâ" sırrı ortaya çıkar. O kuru kuru ağaçlar -mahşer günündeki kemikler gibi- yeniden hayat bulmaya başar. Öyle ki o canlanışlarına ibret gözüyle bakılsa gövdelerinde akan hayatı görmek mümkündür.

Öyle ki en ufak varlıktaki gelişmeye bakılsa alemin her zerresinde bir ruh beliriyor sanılır.

Öyle ki çimenliğin her tarafında görülen ruhanî zevke belki ruh bulmuş cisimleşmiş safa denilse abartılmış olmaz.

İlkbaharın en büyük güzelliği -oldukça bol gördüğümüz ve bu yüzden alıştığımız için horladığımız- çimenlerdir. Dünyadaki renklerin en yumuşağı olan yeşilden daha tatlı renk mi vardır? Baharda sanki yeryüzünün her zerresi yeşillenir.