Sarmıştı kollarını
Acımasız eli
Ruhuna almıştı
Kaçış yok
Yakalandın!
Ben 'hayatım' dedi
Ben bahar kış yaz sonbahar
Bir ses emretti
'Yaşa yaşa ve gör'
Öğrendiklerimle ezilirken
omuzlarım
Aklım ve yüreğim
Artık çekemez olduğunda
Ağırlığını hayatın
Süren doldu
SOBE!