Kaybolup gitmek mi?

Sen olmadan sensiz
bir sabaha
bir geceye başlamak
Seni beklemeden
rüyasız uykuya dalmak gibi...
Sesi deyip yakardığım
her duadan sonra açılan pencereleri
artık beklemeden kapatmak gibi...
Güvercin kanatlarında
gönderilmiş sevda masalları
zalimler avlamışlar elçiyi
değmeden ellerine
arzı aşkı mısraları
yanan gönülden habersizsin gibi...
Kimi gün bir tan ağarmasında
bazen bir gece yarısı sessizliğinde
erken bir pazar sabahında
sokağınızda
uykunla karşılaşıp
öpmeye can attığım
mahmur gözlerini
terk ediyorum hiç düşlememiş gibi...
Yüzlerce yüz içinde
yalnız bir çift esrarlı gözde
neden sadece sende
bulduğumu bilmediğim aşkı
bırakıyorum geride tatlı bir hayal gibi...
Koklanmamış bahar çiçeklerine
mevsimsiz solarken veda vaktinde
yaşlı gözlerle el sallamak gibi...
Kaderimin sahibi
seni tanımadan önce
nefes aldığım
zamana yolculuk;
hayata dönüş mü?
Yoksa bu; ardına bakmadan
sessizce kaybolup gitmek mi?

Orhan Çimen