Türk şiirinin en yalnız en mutsuz en umutsuz... bu yüzden de -mutlu değilse bile- en kalabalık en umutlu şairinden kısa sürmüş uzun bir yolculuğun tüm konakları!... Öncü bir dil sevgiyi bile acıtan bir duyarlık ve "bütün mümkünlerin kıyısı"nda yaşanan çaresizliğin son sığınağı:

"Uzanıp kendi yanaklarımdan öpüyorum"...
ya da:
"Sizin alınız al inandım
Morunuz mor inandım
Tanrınız büyük amenna
Şiriniz adamakıllı şiir
Dumanı da caba
Ama sizin adınız ne
Benim dengemi bozmayınız"

Arz-ı Hal'den Dün Yok mu'ya tüm kitapları ve (unutulmaları ya da elenmeleri nedeniyle) kitaplarına girmemiş tüm şiirleriyle Turgut Uyar külliyatı.