"Ne teselli edebilir insanı yaşarken?
gece şer ağacının hızla büyüyen hazin gölgesi iken
sessizliğin ve yalnızlığın kefaretini kim öder?"
...

"Bana simsiyah bir kalem kes gecenin dallarından
yazılmamış bir mektubun kefaretini ödesin..
öyle bir kelime söyle ki
hiç eksilmesin.."
...

"Üç günlük dünyanın hatırına
bana bir tütün sar ince parmaklarınla düşümde..
ve kalbinin sesinden şarkılar söyle.."
...

"Bana bir kalem kes parmak uçlarımdan
ve lütfen artık biraz ağla
sadece ağlarsan anlarsın..

şimdi;
elini nabzına koy.."