Kemal Sultan II. Bayezid devri (1481-1512) şair ve tarihçilerindendir. Onun Selâtînnâme yahut Tevârih-i Âl-i Osman adını verdiği eseri 684-895/1296-1490 yıllarını kapsar. Bu manzum Osmanlı tarihi 3029 beyitten ibarettir.

Osmanoğullarının kahramanlıklarının dile getirildiği Selâtînnâme (= Osmanlı Sultanları Tarihi) Osman Gazi'nin atalarının Anadolu'ya gelişleri Anadolu Selçuklu hükümdarı Sultan Alaaddin ile görüşmeleri ve kuruluş dönemine dair bazı farklı rivayetler vermesi bakımından ilgi çekicidir.

Eserini padişah devirlerine göre kronolojik bir düzen içerisinde yazan Kemal yer yer bazı hikâyeleri de devreye sokarak anlatımına canlılık ve renk katmıştır.

Eserde II. Bayezid'in eğitim sağlık ve sosyal amaçlarla İstanbul Edirne Tokat Amasya ve Osmancık şehirleri ile ülkenin diğer bazı yerlerinde yaptırdığı eserlere Selâtînnâme'sinde hatırı sayılır bir yer ayrılmıştır.
Kemal'in bu tarih eseri Osmanlı kültürü sahasında Osmanlı tarihinin ilk iki asra yakın uzunca bir dönemini içine alan ve konusunu sadece Osmanlılarla sınırlandıran ilk manzum Osmanlı tarihi örneği olarak kabul edilebilir.

Osmanlı tarihinin ilk iki yüz yılı hakkında mevcut kaynakların azlığı dikkate alındığında eserin önemi kendiliğinden anlaşılır.

Bu eserde 15. yüzyılın diğer Osmanlı kaynaklarında (mesela Âşıkpaşazade Neşrî Oruç Beğ ve anonim tevârihler) olmayan kayda değer bazı orijinal bilgiler bulunur.