Hep başkaları acıtıyor diye canını kendini sevmeye başladı. Kendine sığındı kendine güvendi. Kendini terk edemezdi insan "İyi birisin..." diyerek.

Oysa insanın en iyi dostu olduğu kadar en zeki düşmanı yine kendiydi. Grisine bıraktı siyahıyla beyazının savaşını yazmayı. Bitişleri gidişleri sevmiyordu... Gidemedi... Öldürmeyi seçti... Çünkü her seçiş bir vazgeçişti...