BİR İSFAHAN GECESİ

Geceydi. İsfahan bu gece bize aitti. Bu müstesna İsfahadan gecesi Kader'in bir armağanıydı. Şirin'le bana. İblis'e diğer muhabbet tellallarına teşekkür etmemiz gerekmezdi.

Şah Sanem'in iki kızından biriydi Şirin. Öksüzdü. Şah Sanem ölünce töre gereği yerine ablası Mehmene Banu hükümdar olmuş sözümona Şirin'i de himayesi altına almıştı. Zaman bu minval üzre seyrediyordu ki devreye ben girdim. Ben yani sahte Ferhad ki Şirin şu kadar asırdır yolumu gözlüyordu. Mehmene Banu'nun kasrında fildişi kulesinde. Yağmur olup mazgalına yağmamı ayın ışığına karışarak hücresine ağmamı tarihin akışını tersine çevirip fikir haznesine sızmamı bekliyordu.