Her sabah otobüs durağında karşılaşan iki yabancı olmalıydık seninle. Basit bir tebessümden ibaret olmalıydı ilişkimiz. Ama olmadı! Bizden olmazdı!
Olsun.
En azından ben sevdim. Vazgeçmedim. Sona inanmasam da sonuna kadar inandım ben! Ama sen; seni canı pahasına sevebilecek bir adamı kaybettin yalnızlığa terk ettiğinde. Biz kaybettik!
Unutma!
Hiçbir can artık sana hayat vermeyecek...