Batı Ermenice edebiyatın önemli temsilcilerinden Zabel Yesayan'ın 1907'de İstanbul'da yayımlanan Düzgün İnsanlar ve 1906'ta Mısır'ta tefrika edilen İtaatkârlar ve Asiler romanları Aras etiketiyle tek bir ciltte toplandı. Amira soyundan Üsküdarlı bir ailenin karanlıkta kalmış hikâyesini sülalenin yetim evladı Hagop Mahdesyan ve yaşadığı aşk üzerinden anlatan Yesayan kimlik değiştiren ve yeni zamanlara ayak uydurmaya çalışan bu aile vasıtasıyla da toplumsal durumun bir fotoğrafını çekiyor. Kitap halinde ilk kez yayımlanan İtaatkârlar ve Asiler ise yazarın yarım kalmış bir romanı. II. Abdülhamit istibdatı döneminde zorluklar altında yaşamaya gayret eden İstanbulluları anlatan Yesayan devrimci komitelerle dönemin varlıklı aileleri arasındaki gerilimlere de odaklanıyor.