Genç şair gösterir ki bize dağda olmasan da o demde dağlı olabilirsin yüreğinde. ve henüz biçmemişse de terziler o kutlu üniformayı üstüne gerillayı ve devrimi dile getiren güzel şarkılar söyleyebilir biri yine de. bu bir deruni yaşama vakasıdır çünkü. "o kendi yoluna gitti / ben kendi dağıma" diyen insan o kadar hisseder ki kendini ötekinde kalbî dizeler melodik bir tonda kanar dudaklarında:

"acına dokunduğumda içim acıdı
yüreğinde kalbim atıyordu
kendimi gördüm yaslı gözlerinde
yaralıydın yaram kanıyordu"

ve imgelerin cümbüşünde "kör suskunluk"a isyan eder şair ve her şeyi yakar

"ama yanmış avucumda / sadece / dağlı bir çiçek kalsın / emanet düşlerden kalma"
 der.
A. Rahman Çadırcı