Yazar kaleminden dökülen öyküleri nereye fırlatıp atacağına karar veremedi  önce.
Şöyle bir etrafa bakındı. Önünde uzanan masmavi engin denizi gördü. Öyküyü ufuk çizgisinin ortasına kadar fırlatıp atıverdi. Ufuk çizgisinde yüzen öyküler dalga dalga kıyıya doğru vurdu.
Çocuklar denizin kıyısında... Dalgaların kıyıya savurduklarını toparlamaya başladılar.
Kucaklarında;
Umut...
Sevgi...
Doğa...
Dayanışma...
Barış...
VE
"AYLAN BEBEK"
Vardı.