Bu kitap bürokrasi eleştirisinin yukarıda değinilen her iki açıdan da hatalı olduğunu iddia etmektedir. Bununla birlikte bürokrasilerin hatasız ve her türlü durum için mümkün olan en iyi örgütsel biçimler olduğunu ima etmiyoruz. Böyle bir görüş ortama bakmaksızın bütün bürokrasilerin gayri ahlaki ve etkinsizolduğunu önermek kadar saçmadır. Buradaki amaçlarım daha dar kapsamlıdır. İlk amacım "bürokrasilerin" ne akademik dünyadaki humanist eleştirmenlerin ne de "girişimsel yönetişim" veya "yeni yönetim" yanlılarının belirttiği tarzda başarısız olmadığını göstermektedir. Burada başarısızlıkla vurgulanan "insanlık" "özgürlük" "ekonomi" "topluluk" veya benzeri herhangi bir nedensel açıklama ile özdeşleştirilen nihai bir takım ahlaki amaçları yerine getirmektedir.