İkinci Dünya Savaşı sırasında Türk dış politikasının amacı savaşa katılmadan Türkiye'nin toprak bütünlüğünün korumak oldu. Türk politikasının yönünü çizenler yabancı askerleri Türk sınırlarından uzak tutarken Türk askerlerini de yabancı sınırlardan uzak tutmaya yönelmiş bir tarafsızlık siyaseti izlediler. Türk önderleri ne bir karış toprak vermeyi ne de bir karış dha toprak edinmeyi düşünüyordu. Türkiye'yi savaşa sürükleyecek serüvenci bir polikita izlememiş bunun yerine bir "Müttefik" ya da "mihver" zaferine karşı ağırlıklı olarak Türkiye'nin tarafsızlığı bu bakımdan küçük bir devletin bağımsız bir güç olarak kendisini saldırıdan koruyup dev ülekeler arasında bir denge öğesi olma politikasının uygulaması olmuştur.