Yağmurlu  bir  günde  kaçmalı  bu kentten  Esila!
...
Bir insanın sesine  aşık olunabilir mi?
Ben oldum!
Güzel esmer  bir kadının
Sesi  girdi geceye en ince yerinden kırıldı tüm duygular.
Açık koyu teni ruh katmış sanki  bedenine.
''Yaşamamışım  bunca yıl ''der  gibi anlattı  kendini  sabahlara kadar
gözleri siyah kadın.
Ne  çok susmuş!
Bir boynunu  kaldırışı var  Esila'nın
gömülesi  gelir huzur  köşesine  insanın!
Oynar  Esila!..
Hiç  izleyeni  olmamış şimdiye  kadar!
Tanımlayamadığım  neşe  kahkahasında
ne çok  özlemiş  gülmeyi  Esila.
Hüznü; ellerinde  sigarayı  tutuşundan çekişinden  belli.
Sonsuz  aşkı bekler  Esila...
Esila  aşkın kendisi...
Esila  benim  kadınım...
Sanki ilk defa  kafesinde özgür  bırakılmış kuş  misali
okudu  en  güzel  şiirleri  ruhuma.
Sesi  ne  kadar  tanıdık sesi  nasıl  huzurlu...
Aşık  oldum o geceden  beri  ruhuna  Esila'nın!
Tüm imkanların üstünde  duaların  en güzeliyle
Rahmet  yağmurlarında diledim seni  Esila...