Onlarınki mahalle aşkıydı bilmeyen yoktu. Cemal ve Süreyya'nın hikâyesi bizim alt sokaktaki Arma
Pastanesi'nde tezgâhta son kalan acıbadem kurabiyesini paylaştıkları gün başladı. Önce Cemal biz centilmen adamız evelallah havalarında Süreyya'ya ikram etti kurabiyeyi. Süreyya ise utangaç bir bakışla gözlerini yere indirerek kurabiyeyi tezgâhtan aldı ve tam ortadan ikiye böldü. Biliyorum çünkü ben de oradaydım. Hayır pastanenin içinde değil dışında diğerleri kadrosunda. Hani hayatta bir kahramanlar vardır bir de diğerleri ya aynen o hesap.

Kocan Kadar Konuş'un yazarı Şebnem Burcuoğlu'ndan sımsıcak bir mahalle
hikâyesi!

İsmi bir zamanlar Tatavla olan Kurtuluş semtine hoş geldiniz. Büyük mağazaların sıralandığı Rumeli Caddesi'yle fanfirikli Nişantaşı kafelerinin hemen üstünde yer alan Kurtuluş'ta bir liracı çiğ köfteci turşucu yufkacı yorgancı overlokçu son ütücü kısaca ne ararsanız vardır. Ramazan'da pide Noel'de kurabiye Paskalya'da çörek pişer burada. Bu semtin sayısız hikâyesi içinde en kalplere dokunanı ise Cemal Süreyya ve Feza'nınkidir.