... İlkin ne zaman gördüm seni anımsayamıyorum.

Serhad'ın bir kasabasındaydı. Dağlardan coşup gelen sular gibiydin öylesine kendin ve içten.
Kökünden koparılmaya çalışılan yabani güllerdik; asi ve direngen.
Sonra İstanbul'da buluştuk deniz kıyısında yürüdük. Homeros'un çakır dalgalı denizine akan şarap rengi gözyaşlarını konuştuk.
"Gözyaşları da çiçek açar" diyordu bir şair ve o açmaları ne çok bekledik.