Sözü yoran kalmaktan geri
Sözü yoran gitmekten ileri
Menzil de acıdır öğreneceksin
Bekler yara tadında

Olmayanı doldurur boşluk
Olmayana dokundukça
Acıya dem olan senden
Uyanır son gerçeğine insan

Hem ham hem cinnet
Sığmanın güle olmayacağını
Döner ve kabullenir acıyı
Ve sizin hatırladığınız odur külden

Öyle doydum gülde eksilmenin tokluğuna