KARAYEL

Arife
gün olur meşk biter söz susar dil bağlanır
üşer akşamın tenine bir kanlı ufuk
uzak bahçelerde dev ateşler harlanır
kopar düşer yere ah içindeki çocuk

bir hüzünlü eşkal kalır senden geriye
silnir camlara bıraktığın silüet