Senden Sonra;
Bir kuşun kanadında yaşamak istemiştim hayatı. Özlemlerim dayanılmaz olduğunda sana uçabilmek Geceleri pencerene konup uykunda seni seyredebilmek Yürüdüğün yollara yayılan teninin kokusuyla sana ulaşabilmek için.

Hani insana böyle düşündüren bir umut vardır ya son bir umut... İşte ben senin için beslediğim o son umudun da yitip gittiği yerdeyim şimdi!

Anladım ki; ne kokunu rüzgarlardan ne sesini çağlayanlardan ne de gözlerinin rengini denizlerden alamayacağım kadar uzaktasın.

Ama biliyor musun? Sensizliğin ağır yükünü taşımıyorum artık. Çünkü umutların asla bitmediğini yalnızca şekil değiştirdiğini öğrendim.

Şimdi yeni umutlar yeşerttim bahçemde aydınlık dolu pencereler açtım yüreğime ve senli anıları bir daha anmamak üzere gömdüm en derinlere...