âh dalıp gitmelerim yok mu
şiir mesafesince
göğüm kararıyor
nem kapıyorum buluttan
gözlerimde incinmişlik çoğulu
yağıyorum öyle
ince ince...
gel de
güz yorgunu yüreğime bahar sür biraz
gün be gün kuşlar
ölüyor içimde
yağmuru kuruyor bakışlarımın
öyle ahraz
öyle suskunum yine
güz burukluğu bendeki
gamzemde üşümüş tebessüme
dolanıyorum her seferinde
içerliyorum
kaçıncı güzden geçişim böyle
eksilerek?..
güz burukluğu dedim ya
geçer elbet...