Hayatınız boyunca hep bir şeylerden kaçarız uzakları hayal ederiz ve kimse görmesin bizi kimse bulmasın isteriz.Çünkü ağır gelir birçok şey. Kaçınca yüreğimizden düşecek zannederiz onca yaşadığımız . Oysa kaçtıklarımız bırakmaz peşimizi; biz kaçarız o kovalar ve er geç yakalar da. İşte asıl mesele bundan sonra başlar; hele ki hazır değilsek bu esarete ; yüreklerin eskisinden daha çok ağırlaşması kaçınılması olur; Bedel ödemeye hazırlarız kendimizi bu defa. ÖLüm adı verilen bir sonsuzluk yolundaki mezar derinliğine yaklaştığımızı hissettikçe kaçmanın beyhude bir çaba olduğunun farkına vararız. Kaçmak kurtuluştan ziyade yok oluş olur bu defa ve hüzünlü bir sonun kollarında buluruz kendimizi. Kaçmayın kovalayın...