Bir su damlasıdır insan
Acıları ardına almış
Üstünü tebessümle kapatmış
Derinden ağlarken gülümseyebilmektir
Hüznün yüzü
Çocukluğunu özünde saklamış
Gençliğini üzerine giydirmiş
Saklı kentler arasında sıkışmış
Hayallerini yitirmiş
Öfkesi üzerine masumiyeti giymiş
Dingin dalgaların kıyıya vurmuş halidir
Hüznün yüzü
Ruhu yara almış
Hayatın derin dehlizlerinde kaybolmuş
Ölü kaslar yüz mimiklerini sarmış
Acılara gebe kalmış
Matruşka suratlardan arınmış
Hiç olmuş sonra küllerinden
Yeniden doğmuş
Hüznün yüzü...
Derya AVŞAR