aynı ölüm tutuyor
ikimizin de yakasından
aynı suda boğulacak
bütün mevsimler

kasnakta çuha
iğnede iplik hüznü duru
sakin ömürlük nakış
içten içe eriyor

işlemek Tanrı işi
benimse hâlim üzülmek
sebepsiz günlerime
ömür diyorlar


aşksızın hâli mi var
ki sönen ateşleri yaksın şehirde
anca bir delinin gözlerinde
zil takıp oynuyorum