Şiirin camını kırdığım bir karakış gecesiydi. Senfoni sokağa taşsın istemiştim. 
Isınsın yalnızlığın kedileri. 
Onlar ki daima korkulu titremededir.
Ölüme sokuluşunu karanlığın
ecinnilerin üşüten gelişini 
ürkek tek başınalığın zehrini 
içmeyi en iyi bilirdim çünkü ben.