Biz bu kitapçığımızda Müslüman bir bireyin "şaka" veya diğer ifadesiyle "mizah" anlayışının nasıl olması gerektiğinden söz edeceğiz.

İslam'ın insanlara güler yüzlü ve mütebessim olmalarını emretmesi asla onların ciddiyetsiz yılışık ve lakayt davranmasını öngördüğü anlamına gelmez. İslam ciddiyet dinidir. Onda asıl olan vakûrluktur. Bu nedenle birileri İslam'ın tebessüme güler yüzlülüğe ve mizaha onay vermesinden hareketle cıvıklığı teyit ettiği zehabına kapılmamalıdır. İslam asla cıvıklığa ve aşırı mizaha müsaade etmemiştir.

Bu gün üzülerek söylemeliyiz ki bazı Müslümanlar neredeyse tüm oturmalarında meclislerinde birlikteliklerinde ve hatta ders gibi çok mühim buluşmalarında bile ciddiyeti elden bırakmış; yerine şakalaşmayı lakaytlığı ve kahkahayı esas almış durumdadırlar. Bu asla kabul edilemez bir şeydir. Hele birde böylelerinin Rasûlullah'ın da güldüğünü öne sürerek yaptıkları yanlışa delil aramaya kalkışmaları meseleyi daha da üzücü bir hale getirmektedir.