Güneşin dünyaya gelen ışıltılarının yansımasıdır gönüllerdeki aydınlık belki de. Yüzlere yansır bazen o ışıltı... Gönüllere yansır sözlere yansır... Dizelere de... Ruhları aydınlatan kıvılcımlar bir görünsün yeter ki. Coşkular sımsıcak sevgilerle donanmış gönül diyarından doğarak dillerden söz olarak dökülür o zaman.
Erken inen her akşamla birlikte yürekler de rüzgâra tutunup uçup giderler o eski zaman akşamlarına masal iklimlerine. Karanlığın yıldızlı gecelerde dahi seçilemeyecek kadar dar olan yolları silmesine fırsat vermeden...
Ufuklara dalmak da var bazen giden günle birlikte. Gün içinde kaybolarak... Dağlara dağların doruklarına bulutlara bulutların ötesine... Bakmak dalmak beklemek... Bir ömür ötelere açılmak... Bir ömrü tüketerek...