Toplumun ikonların ve fetişlerin tapınıcısı olmasının sanatçının kitlelerin yönetilmesinde etkin rol almasını sağladığı düşünüldüğünde sanatçının ikon olmasının efendiler tarafından körüklenmesinin gerekçesi anlaşılabilir.
Sanatçının toplum tarafından ''yarı peygamber'' kabul edilme ivmesi onun toplumu etkileme katsayısını artırır. Siyasi iktidarın sanat pratiğine ilgisinin sebebi hikmeti bu gerçekliktir.