Bu sene papatyalar geç açtı. Her sene mayısın sonunda açan papatyalar bu sene geç kaldı. Kendime verdiğim sözler gibi...

Hastane odasının camından zar zor bakarken "Ölsem iyi olur artık!" deyiverdi. Öyle ya bir haftadır öksüz yetim gibi tek başımayım burada. Beni buraya atıp gittiler. Gelen giden de yok. Bu kadar meyve suyunu da kim içecekse artık...

Doktorlar geliyor ara sıra "Nasılsın?" diye soruyorlar. "Aynıyım" diyorum. Hangi günün aynısı? Dünün aynısı mı üç gün öncesinin mi geçen ayın mı yoksa daha öncesinin mi aynısı bilmiyorum.