Çocukluğum çocukluk içinden uzak
Ben yaşadığım şehrin en uzağında
En kalabalık yerinde yaşarken üstelik
Yalnızlık kendi içinde yalnızlık olunca yalnızlıkmış
Uzaktan sevenler bunu bilir
Ve uzaktan sevenler gündüzü geceye satar
Çünkü sırlı gözyaşları vardır
Saklı bir sevgili her zaman ay gibidir
Ve karanlığın vefası bundan değerlidir
Hayat boşluklarının sahibi olmanı sana sunar
Kazanmak illa bir mevsimde bile olsa bir kereliğine kazanmak dersin
Sonra gülüm giydiğin hüküm vardır yakanı bırakmaz
Kaybetmek dersin hep mi kaybetmek
Sadece seviyor olmana sevinirsin
Sevmek gülüm sevmek
Bir narçiçeğini sever gibi seni sevmek.