İnsanı çöle düşüren kadın.
Mecnunu var eden Kerem'i kendine yâr eden Ferhat'a dağları dar eden kadın.
Binlerce şiirin isimsiz kahramanı yazılmış tüm destanların baş tutanı yoluna güller serilen kadın.
O yüzden aştır kadının adı bizde.
Tezene değerse sazın teline Mihriban olur kadın bizde. Leyla olur Zahide olur.
Amma lakin bizde kadın sevdi diye vurulandır. Kirinin kanıyla temizlendiğine inanılandır. O yüzden sahipsiz mezarlardır kadın. Namlu ucunda kendisini göreni düşünendir kadın.
Bilmezler ki kadın yarındır. Yarınımızdır.
Güzeldir kadın. Çünkü o kardeştir. Çünkü o yârdır.
Kadın namustur kadın efsundur kadın gizemdir ve kadın sırdır.
Kimi zaman kirli beyinler kadını bir intikam aracı veya savaş ganimeti olarak görür; kirletir onların ruhlarını bedenlerini. Oysa güzeldir kadın çünkü o annedir.
Çünkü onun özünde dünyanın en güzel renkleri en güzel iklimleri vardır. Kendini hangi tarafta görürse görsün bağışlayan engin yüreği vardır kadının. Sevgi dolu yüreğine dünyalar sığar...