Dindarların otorite karşısında kolayca boyun eğen bir yapıda olduğunu sıkça gözlemekteyiz. Tanrıya inanmak ve teslim olmak güç karşısında boyun eğmeyi mi gerektirmektedir ki dindarlar baskı karşısında kolayca boyun eğmektedirler? İnanmayan insanlarda da aynı kör itaat davranışı var mıdır? Neden farklı inançları ve farklı siyasi eğilimleri olan fertler birbirleri hakkında kalıpyargılı ifadeler kullanırlar? Bu önyargıyı bireylere nereden gelmektedir? Niçin birtakım insanlar haksıtzlıklar ve baskılar karşısında dinlenir de aynı baskılara maruz kalan başkaları hemen boyun eğer? Niye bir kısım insanlar hayatın ve evrenin "değişen" ve "gelişen" olduğunu görmek istemezler de kendi düşüncelerine körü körüne sarılırlar? Niçin insanların çoğu kaderlerine razı olup hayatı verildiği şekilde kabul ederken bir kısmı bununla yetinmeyip daha fazla çaba sarfeder? Bu davranışlar kişilikten mi kültürden mi yoksa dinden mi kaynaklanmaktadır?