Bir varmış bir yokmuş. Allah'ın kulu çokmuş. Vaktin birinde bir Keloğlan varmış. Bu Keloğlan'ın şu dar dünyada bir ihtiyar anacığından başka kimsesi yokmuş. Keloğlan boş gezmekten usanmış bir gün anasına:

- Babamdan bana miras olarak ne kaldı? Diye sormuş.

Anası da dertli dertli içini çekmiş de:

- Oğlum bizim gibilerin nesi olur ki babandan sana kalsın? Demiş.