Yaşama ve kadere karşı olan isyanımı keskin bir baltanın ucuna takıp kırılan odunların arasında saklıyorum. Kar kürüyorum ara sıra iyi geliyor bu işi yapmak bana. İçimde birikenleri kendine özgü kristallerin arasına serpiştirip sonra da sağa sola fırlatıyorum. Kısa bir süre  rahatlatıyor fakat sonra rüzgârın yönünü önceden kestiremediğimiz başıbozuk bir esişiyle tekrar dökülüyorlar açtığım yollara...