İsa bu sesi duyunca dehşetle irkildi. O çok eski ayartıcının hırsının sesiydi bu. İnsanlar bazen ona şeytan adını da veriyorlardı. Ama ansızın kalbinden gelen başka bir ses onu yatıştırdı: İnsan yalnız ekmekle değil tanrının ağzından çıkan her sözle yaşar. Birkaç gün sonra bir rüya gördü. Kudüs'teki büyük tapınağın çatısındaydı. Aşağıda toplanmış olan büyük bir kalabalık ellerini ona doğru uzatmıştı. Vaftizci Yahya da aralarındaydı. Birden içine sızmış olan hırsın kışkırtıcı sesini tekrar duydu: "Tanrının oğluysan kendini buradan aşağı at! Tanrı senin için meleklerine buyruk verecek. Ayakların bir taşa çarpmasın diye seni ellerinin üzerinde taşıyacaklar!" Ama yüreğinin sesi bir kurtarıcı gibi yetişti: "Tanrını sınayamayacaksın!"