Uluslararası kamu hukukunun iki temel ilkesi olan devletlerin ve uluslararası örgütlerinin yargı bağışıklığı ile insan haklarının korunması ve geliştirilmesi ilkesi arasında çatışma durumu söz konusu olabilmektedir. Ulusal yargı organları önünde yargı bağışıklığının tanınması Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinde düzenlenen ve güvence altına alınan hak ve özgürlükleri ihlal eder mi? Böyle bir çatışma durumu söz konusu olduğu zaman uluslararası bir yargı organı olan AİHM bu haklar arasında nasıl bir denge kurmaktadır? Sözleşme ile korunan haklar mı yoksa yargısal bağışıklık ilkesi mi ağır basmaktadır? Bu davalarda AİHM orantılılık ilkesini nasıl uygulamaktadır? Strazburg yargı organı tarafından yapılan Sözleşmeye uygunluk denetiminin yoğunluğu hangi kriterlere göre değişmektedir? Bu uygunluk denetiminde yargısal bağışıklığın devlete veya uluslararası bir örgüte tanınması arasında bir fark var mıdır? Yargısal bağışıklığın söz konusu olduğu davalarda savunmacı devletlerin takdir yetkisi geniş midir? Bu eser AİHM içtihatları ve doktrinin tespitleri ışığında bu sorulara cevap aramaktadır.